به نقل از «ایسنا»

شیوع زودرس آنفلوآنزا در مشهد/ آنفلوآنزا نیازی به آنتی‌بیوتیک ندارد

تاریخ انتشار: ۳ آبان ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۲۶۰۲۴۲

ایسنا/خراسان رضوی یک فوق تخصص اطفال گفت: سال‌های قبل شیوع بیماری آنفلوآنزا از اواسط آبان آغاز می‌شد و امسال این بیماری با یک سرعت فراگیر از اوسط مهرماه در سطح شهر مشهد و شهرستان‌های اطراف شیوع پیدا کرده است.

دکتر احمد شاه‌فرهت در گفت‌وگو با ایسنا درخصوص دلایل زودرس شیوع ویروس آنفلوآنزا اظهار کرد:  سال‌های قبل به دلیل شیوع ویروس کرونا، استفاده بیشتر مردم از ماسک و تعطیلی تجمع‌ها، مراسم‌ و مدارس ویروس آنفوانزا کمتر دیده می‌شد و امسال با توجه به اینکه این عوامل کمتر شده این بیماری مقداری سریعتر شیوع پیدا کرده است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

وی با اشاره به علائم بیماری آنفلوآنزا افزود: علائم این بیماری در گروه بزرگسالان و کودکان یکسان است که در گروهی تب شدید همراه با اسهال و درد شکم و در گروه دیگر علائم تنفسی همراه با گرفتگی بینی و سرفه است.

شاه‌فرهت بیان کرد: معمولا در این بیماری تب شدید بین سه تا پنج روز طول می‌کشد و به مرور استفراغ و تب کاهش پیدا می‌کند، اما در گروهی که درگیری تنفسی دارند سرفه مدتی طولانی‌تر است.

وی خاطرنشان کرد: این بیماری ویروسی است و با سرفه، اسهال و استفراغ همراه است که نیاز به آنتی‌بیوتیک ندارد. این داروها نه تنها مفید نیست بلکه در برخی موارد مضر بوده و میکروب‌های مفید کودکان را از بین می‌برد و میکروب‌های مقاوم را جایگزین می‌کند که کودک در برابر بیماری‌های ساده با عفونت مواجه خواهد شد.

شاه‌فرهت ادامه داد: بهتر است خانواده‌ها در صورت تشخیص آنفلوانزا اصرار به دریافت آنتی‌بیوتیک نداشته باشند؛ زیرا بیمارانی که آنتی‌بیوتیک استفاده می‌کنند، در بیماری‌های ویروسی مانند سینه پهلو ، علائم و سرفه شدیدتر  خواهد بود.

این فوق تخصص اطفال وجه تمایز کرونا با بیماری ویروسی آنفلوآنزا را اینچنین توضیح داد: درحال حاضر بیماری‌ای که شیوع دارد بیشتر آنفلوآنزا است و کرونا کمتر دیده می‌شود. در این بیماری تب و سرفه نسبت به کرونا شدیدتر بوده ولی بهتر است برای تشخیص دقیق‌تر از طریق آزمایش به نتیجه رسید.

وی ادامه داد: به صورت میانگین حدود یک ماه طول می‌کشد تا بیمار بهبودی کامل یابد. در برخی موارد حمله دوم در بیماری وجود دارد که کمتر دیده شده است؛ انتقال آن نسبت به کرونا کمتر بوده ولی به این معنا نیست که کسی مبتلا نشود همچنان باید فاصله اجتماعی، استفاده از ماسک و شست‌وشوی مرتب دست‌ها رعایت شود.

او با اعلام اینکه آنفلوآنزا ممکن است بدون علامت باشد، اظهار کرد: در برخی موارد این ویروس علائمی ندارد از این رو بهتر است در گروه سنی پرخطر که بیماری‌های پپیش زمینه‌ای دارند و کودکان از واکسن استفاده شود؛ افراد می‌توانند واکسن آنفلوانزا را از اواخر شهریور تا اواخر اردیبهشت دریافت کنند، کودکان نیز از ۶ ماهگی به بعد می‌توانند واکسینه شوند.

این فوق تخصص اطفال در مورد چگونگی دریافت واکسن آنفلوآنزا بیان کرد: واکسن در دو نوبت دریافت می‌شود و فاصله آن حداقل یک ماه است. افرادی که سال قبل واکسینه شده‌اند می‌توانند تنها یک نوبت واکسن بگیرند.

وی مطرح کرد: با توجه به بازگشایی مدارس و شیوع زودرس بیماری اگر چنانچه دانش‌آموزی علایم ویروسی آنفلوآنزا را داشت بهتر است تا یک هفته مدرسه نرود و در منزل استراحت کند.

شاه‌فرهت درخصوص استفاده‌های دارویی و غذایی در مدت درگیری این بیماری تشریح کرد: در طول بیماری داروی استامینوفون به صورت ساعتی مصرف شود. بهتر است برای بیمار به دلیل تب شدید از پاشویه و گذاشتن پارچه خیس روی شکم و پیشانی و نیز حمام دادن استفاده کرد. همچنین استفاده از مایعات فراوان مانند شیر، دوغ، ماست، آبمیوه طبیعی، سوپ، آش، آبگوشت، میوه تازه و... کمک می‌کند بیماری زودتر بهبود یابد.

وی گفت: در طول مدت این بیماری هیچگونه ممنوعیت غذایی وجود ندارد ولی بهتر است والدین خوراکی‌هایی که کودکان دوست دارند را بیشتر استفاده کنند. در کودکانی که همراه با اسهال و استفراغ هستند، یا اشتهای آنها کم است باید مقدار کالری و غذای بیشتری مصرف شود. خوراکی‌های چرب میزان کالری که تولید می‌کنند بیشتر است و انرژی بیمار را افزایش می‌دهد.

انتهای پیام

منبع: ایسنا

کلیدواژه: استانی اجتماعی آنفلوآنزا سرماخوردگي کروناویروس آنتی بیوتیک

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۲۶۰۲۴۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

از فیلمسازی بدون دیالوگ تا خندیدن به قضاوت

به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از روابط‌عمومی انجمن سینمای جوانان ایران، هفتمین جلسه فصل نهم پاتوق فیلم کوتاه با همکاری موسسه فرهنگی، تبلیغاتی بهمن سبز-پخش رویش، یکشنبه‌ ۹ اردیبهشت‌ ۱۴۰۳ در پردیس سینمایی بهمن برگزار شد.

در این جلسه ۴ فیلم کوتاه «شیوع» به کارگردانی میثم مرادی، «زخم» به کارگردانی سحر نورمنّور، «گرازها» به کارگردانی غلامرضا جعفری و «قضاوت» به کارگردانی آریا گازُر به نمایش درآمدند و سپس محمد علیزاده‌فرد کارگردان سینمای کوتاه به‌عنوان کارشناس و محمد صابری به‌عنوان مجری‌کارشناس برنامه به نقد این آثار پرداختند.

«شیوع»؛ فیلمی بین تجربی و داستانی

در بخش ابتدایی این نشست، فیلم «شیوع» به کارگردانی میثم مرادی با حضور این کارگردان جوان مورد بررسی قرار گرفت و محمد علیزاده درباره ویژگی «بدون دیالوگ بودن» این فیلم، توضیح داد: خیلی وقت‌ها ساخت فیلم بدون دیالوگ می‌تواند باعث ابهام شود چون شما با طیف مختلفی از مخاطبان روبه‌رو هستید. البته در فیلم‌کوتاه ما با مخاطبان خاص مواجه هستیم؛ افرادی که به شکل خاص سینما را دنبال می‌کنند. در فیلم‌هایی که به سمت این نوع روایت‌ها می‌روند کار سخت می‌شود.

وی ادامه داد: فیلم‌کوتاه «حیوان» ساخته برادران ارک هم تقریبا هیچ دیالوگی ندارد. امسال در جشنواره فیلم کوتاه تهران «ضلعی برای خروج» را هم داشتیم که آن هم دیالوگ نداشت، یک وقت‌هایی روایت این اقتضا را ایجاد می‌کند که فیلم شما دیالوگ نداشته باشد اما یک وقت‌هایی اصرار داریم که فیلم هیچ دیالوگی نداشته باشد. در حالت دوم وقتی فیلم را می‌بینید با خود می‌گویید باید اینجا دیالوگی را می‌شنیدیم.

مرادی هم گفت: زمانی که ایده این فیلم به ذهنم آمد، اینچنین نبود که اصرار داشته باشم تا حتماً دیالوگی در آن نباشد بلکه به این فکر می‌کردم که فیلم چه چیزی می‌طلبد. خودم البته این تجربه را دوست داشتم. من خودم را کامل در فرآیند ساخت فیلم‌کوتاه «شیوع» به‌عنوان اولین فیلمم، رها کردم و به این فکر نمی‌کردم که اگر این کار را کنم کسی خوشش می‌آید یا نه.

این کارگردان ادامه داد: «شیوع» چیزی بین فیلم داستانی و تجربی است. برای تک‌تک اتفاقات داخل فیلم دلیل دارم، البته می‌دانم فیلمی موفق است که نیاز به توضیح نداشته باشد، در عین حال به نظرم فیلمی موفق است که بر سرش بحث شود. از این رو معتقدم فیلمی که همه از آن تعریف کنند موفق نیست.

علیزاده‌فرد توضیح داد: این فیلم نه به آن معنا تجربی است، نه داستانی. چون در فیلم تجربی قرار است یک تجربه جدید در روایت یا تکنیک ببینیم اما من در این فیلم تجربه جدیدی در تکنیک و روایت ندیدم و به تصور من «شیوع» یک فیلم داستانی است که اتفاقاً عناصر داستانی در آن نحیف‌تر به کار رفته است. البته این هم یک مدل از فیلمسازی است. من خودم فیلمسازم و می‌دانم که فیلمسازی چقدر سخت است.

فیلمی که هم می‌خنداند و هم حرف دارد

در ادامه نوبت به فیلم‌کوتاه «قضاوت» به کارگردانی آریا گازر رسید که در ابتدا به صورت مختصر به معرفی خود پرداخت و این فیلم را اولین تجربه کارگردانی‌اش معرفی کرد. سپس علیزاده‌فرد گفت: من «قضاوت» را دو سال پیش در جشنواره فیلم کوتاه تهران دیدم که یادم است بسیار مورد استقبال واقع شد. چون «قضاوت» فیلمی بود که موقعیت‌های کمیک آن به‌خوبی درآمده بود.

گازر درباره شکل‌گیری ایده فیلم «قضاوت» توضیح داد: دغدغه «قضاوت» از دوران تحصیل من در هنرستان می‌آید، در آن زمان همیشه وقتی کلاس داشتیم به دفتر مدیر احضار می‌شدیم که او هم مدام حرف می‌زد و ما کلاس را از دست می‌دادیم. همان موقع فیلم‌هایی را می‌دیدیم که یکی بیشتر از دیگری استانداردهای فیلمسازی را نداشتند! زمانی بیشتر متعجب می‌شدم که می‌دیدم اغلب به این فیلم‌ها خوب پرداخته می‌شد و از جشنواره سالانه هنرستان چند جایزه می‌گرفتند.

وی افزود: به این روند فکر می‌کردم که چگونه می‌توان این موقعیت را به نمایش دربیاورم. وقتی فیلم در پردیس ملت اکران شد عده‌ای در مواجهه با سکانس اول می‌گفتند این دیگر چه فیلمی است! اما از جایی به بعد مخاطب به‌یک‌باره غافل‌گیر می‌شد. البته من خیلی از جشنواره‌ها را به واسطه همین امر از دست دادم چون خیلی از جشنواره‌ها حوصله ندارند تا انتها فیلم را ببینند و وقتی ابتدای فیلم را می‌بینند، گمان می‌کنند یک فیلم کلاسی و آماتور است و آن را پس می‌زنند. ریسک دومی که انجام دادم نام این فیلم است که دم‌دستی است و خودم فکر می‌کنم بدترین اسم را انتخاب کرده‌ایم!

در ادامه علیزاده‌فرد درباره ویژگی‌های «قضاوت» گفت: مدل و خلاقیت گاهی در چینش حوادث و گاهی در اجرای فیلم رخ می‌دهد، خلاقیت در اجرای برخی اتفاقات در «قضاوت» ما را یاد کارهای سروش صحت می‌اندازد. با آنکه در روایت «قضاوت» داریم مدل فیلم در فیلم را می‌بینیم که یک مدل تکراری است، ولی این فیلم در چیدمان حوادث متفاوت است و خلاقیت دارد. خیلی‌ها معتقدند در فیلم‌های کمدی آن چیزی که سبب خنده می‌شود شگفت‌زدگی مخاطب است که این اتفاق چندبار در «قضاوت» رخ می‌دهد.

این کارگردان توضیح داد: پس از پایان برخی از فیلم‌های کمدی، شما وقتی با خودت تنها می‌شوی متوجه می‌شوی فیلم گرچه لحظات مفرحی برای تو داشته اما پیامی نداشته است اما ما با «قضاوت» می‌خندیم، شگفت‌زده می‌شویم و در انتها برای ما حرفی برای گفتن دارد. وقتی «قضاوت» را دیدم بیش از اینکه در قصه آن رابطه یک مدیر مدرسه با دانش‌آموز را ببینم رابطه یک مدیر فرهنگی با یک فیلمساز را دیدم.

چالش‌های روایت یک «زخم»

در ادامه پاتوق فیلم‌کوتاه نوبت به «زخم» به کارگردانی سحر نورمنور رسید که کارگردانش در نشست غایب بود. علیزاده‌فرد درباره «زخم» گفت: در این پکیج از فیلم‌ها، من حس متفاوت‌تری نسبت به «زخم» داشتم، این فیلم را قبلاً هم دیده بودم و باید بگویم پرداختن به برخی از موضوعات در فرهنگ و جامعه ما کار ساده‌ای نیست و «زخم» و «دابر» فیلم‌هایی هستند که موضوعات سختی دارند.

وی ادامه داد: «زخم» علاوه بر اینکه به مسأله بلوغ یک دختربچه می‌پردازد، موضوع احساس‌برانگیز نبود مادر را هم به تصویر می‌کشد که این امر می‌تواند همدلی مخاطب را به دنبال داشته باشد. ضمن اینکه کارگردانی و نویسندگی آن، کار ساده‌ای نبوده و حتی تدوین آن هم به‌اندازه است. همه این موارد کمک می‌کند تا دنیای فیلم برای ما باورپذیر باشد.

این کارگردان سینمای کوتاه، در ادامه در پاسخ به اظهارنظر یکی از مخاطبان مبنی‌بر اینکه «زخم» تنها در پی این بوده است که اشک مخاطب را دربیاورد، گفت: اینکه بگوییم فیلم می‌خواسته اشک مخاطب را دربیاورد و آن را محل اشکال بدانیم درست نیست، چون ما فیلم می‌سازیم که موضوعی را برای مخاطب باورپذیر کنیم. اگر منطق اتفاقات درون قاب درست نباشد، می‌شود پذیرفت که فیلم به دنبال ترحم مخاطب بوده است. اما در این فیلم این‌چنین نیست، «زخم» به لحاظ منطق روایی به دنبال این نبوده که گریه مخاطب را دربیاورد.

استفاده هنرمندانه «گرازها» از عناصر داخل قاب

فیلم «گرازها» به کارگردانی غلامرضا جعفری هم آخرین فیلم‌کوتاهی بود که در پاتوق هفتم مورد بررسی قرار گرفت اما کارگردانش در نشست حضور نداشت.

علیزاده‌فرد درباره این فیلم گفت: از یک جهت موقعیت «گراز» جذاب است اما یک بدی هم دارد و آن، این است که موضوع بکری ندارد. چون در فیلم کوتاه مهم این است که سوژه‌های بکری داشته باشید. در «گراز» از عناصر داخل قاب به شکل هنرمندانه‌ای بهره گرفته شده اما تکراری بودن سوژه و پایان‌بندی بد به آن ضربه زده است.

وی بیان کرد: پایان باز در فیلم‌سازی به این معنا این نیست که به همه موضوعات پاسخی داده نشود، بلکه به این معناست که تنها یکی دو سوال باقی بماند اما پایان این فیلم اصلا رها است.

کد خبر 6092034